جمعیت درعصر غیبت

بررسی و تحقیق پیرامون مسایل جمعیتی درپرتو کلام رهبری درعصر غیبت

جمعیت درعصر غیبت

بررسی و تحقیق پیرامون مسایل جمعیتی درپرتو کلام رهبری درعصر غیبت

بایگانی

آخرین مطالب

پیوندهای روزانه

بی تردید، آیین اسلام بلکه تمامی ادیان آسمانی، پیروان خود را به افزایش جمعیت با ایمان و شایسته، به اندازه ای که در توان آنان باشد، فرا می خواند. در این باره روایات زیادی از شیعه و سنی وارد شده است که به روشنی بر این مدعا دلالت دارند.

در صحیحه محمد بن مسلم به روایت از امام صادق علیه السلام آمده است که پیامبر خدا فرمودند:«تزوّجوا فإنّی مکاثرٌ بکم الامم غداً فی یوم القیامة؛ ازدواج کنید که من به سبب زیادی جمعیت شما بر دیگر امت ها مباهات می کنم.» همچنین جابر از امام باقر علیه السلام نقل می کند که رسول خدا فرمودند:«ما یمنع المؤمن أن یتّخذ أهلًا لعلّ اللّٰه یرزقه نسمة تثقل الأرض بلا إله إلا اللّٰه؛ چه چیزی انسان مؤمن را از این باز می دارد که همسری برگیرد، تا شاید خداوند فرزندی برای او روزی کند که زمین را با «لا إله إلّا اللّٰه» آکنده سازد.»

در ادله و متون دینی، تولید مثل و زادآوری، امری پسندیده و ممدوح بوده و نسبت به آن تأکید و ترغیب فراوان، صورت گرفته است. از منظر متون دینی، فرزند شایسته، نعمتی از نعمت های الهی و گلی از گل های بهشت است.[۹] مایه زینت زندگی[۱۰] و یار و مددکار انسان[۱۱]می باشد، یادگار و جانشین پدر و مادر[۱۲] در دنیا و استغفار گویی و اعمال نیک آنان، سبب آمرزش و نیکبختی والدین در حیات اخروی[۱۳] می شود. وجود این مقدار تأکید و ترغیب، کافی است تا انگیزه تولیدنسل و داشتن فرزند را در انسان تقویت کند.

امام صادق علیه السلام از قول رسول خداصلی الله علیه و آله فرمود:«اکثرو الولد، أکاثر بکم الأمم غداً»[۱۴] فرزندان خود را زیاد کنید تا فردا به واسطه (کثرت) شما بر دیگر امم افتخار نمایم و نیز در صحیفه عبدالله بن سنان آمده است که امام صادق(ع) فرمود: مردی نزد رسول خدا(ص) آمد و گفت: ای پیامبر خدا، من دختر عمویی دارم که زیبایی و حسن دین او را می پسندم ولی او نازا است. پیامبر (ص) فرمود: با او ازدواج نکن؛ زیرا حضرت یوسف(ع) هنگام ملاقات با برادرش از او پرسید: برادر، چگونه توانستی پس از من با زنان ازدواج کنی؟ پاسخ داد: پدرم به من فرمان داد که اگر می توانی فرزندانی داشته باشی که زمین را از تسبیح سنگین نمایند، ازدواج کن. امام (ع) فرمود: فردای همان روز مردی نزد پیامبر (ص) آمد و همان پرسش را مطرح کرد. پیامبر(ص) فرمود: «تزّوج سوآء ولوداً، فانّی مکاثر بکم الأمم یوم القیامه قال: فقلت لأبی عبدالله(ع) ما السوآء؟ قال: القبیحه.»[۱۵]با زن سواء که فرزند زیاد می آورد، ازدواج کن؛ زیرا من در روز قیامت به فراوانی مسلمانان بر دیگر امت ها تفاخر می کنم، راوی می گوید: از امام علیه السلام سؤال کردم: سوآء چیست؟ امام (ع) فرمود: زن زشت منظر.

و نیز در روایت آمده است که:« ما یمنع المؤمن أن یتّخذ اهلاً لعلّ الله یرزقه نسمه تثقّل الأرض بلا اله الّا الله.»[۱۶] چه چیز مانع آن است که فرد مؤمن، همسر اختیار کند؟ شاید خداوند از این راه فرزندی به او ببخشد که زمین را با گفتن لااله الا الله سنگین نماید.

و نیز امام باقر(ع) از قول رسول خدا(ص) فرمود: با دختر باکره ای که فرزند زیاد می آورد ازدواج کنید و با زن نازای زیبا ازدواج نکنید، زیرا من به فزونی جمعیت شما در روز قیامت، بر امت ها مباهات می کنم. [۱۷]

از مجموع احادیث گذشته، می توان مطلوبیت زیاد نمودن فرزند و تکثیر را استفاده کرد و تشویق به ازدواج با زن زایا را ولو آنکه زشت باشد را استنباط کرد. ترغیب به سنگین نمودن زمین به وسیله تسبیح، تسبیح گویان و مباهات نمودن پیامبر(ص) به سایر امم به واسطه کثرت جمعیت امت خویش، و ... اموری است که به روشنی دلالت بر مطلوبیت داشتن فرزندان زیاد دارد. در برخی از احادیث انسان به خاطر داشتن فرزندان فراوان، به ازدواج تشویق شده است، امام صادق(ع) از پیامبر خدا(ص) نقل می کند که پیامبر(ص) فرمود: ازدواج نمایید، زیرا من در روز قیامت به فزونی شما بر سایر امت ها افتخار می کنم. [۱۸]


۹- امام صادق علیه السلام فرمود: «إن الولد الصالح، ریحانة من ریاحین الجنه» فرزند صالح، گلی ازگل های بهشت است. (فروع کافی، ج ۶، ص ۳، ح ۱۰).

۱۰- سوره کهف، آیه ۴۶.

۱۱- سوره اسراء، آیه ۶، سوره نوح، آیه ۱۲؛ الحر العاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، مؤسسه آل البیت، قم، ۱۳۷۴، ج ۲۱، احکام الاولاد، ص ۳۵۶، ح ۷.

۱۲- الحر العاملی، محمد بن الحسن، همان، ص ۳۵۷، ح ۲۷۲۸۹، و ح ۲۷۲۹۰ و همان، ص ۳۵۶، ح ۲۷۲۸۴ و ح ۲۷۲۸۵.

۱۳- همان، ابواب احکام الاولاد، باب ۱، ح ۲ و باب ۲، ح ۵ و ج ۲۱، ص ۳۵۹، ح ۲۷۲۹۸؛ و ح ۲۷۲۹۹؛ شیخ صدوق، محمد بن علی بن الحسین بن بابویه، القمی من لایحضره الفقیه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ج ۳، ص ۳۰۹، باب ۱۴۸.

۱۴- کلینی، پیشین.

۱۵- جامع الحادیث، ج ۲۰، ص ۵۸.

۱۶- الحر العاملی، پیشین، ج ۱۴، ابواب مقدمات النکاح و آدابه، باب ۱، ح ۳، ص ۳.

۱۷- جامع الحادیث، ج ۲۰، ص ۵۸.

۱۸- صدوق، محمد بن علی بن الحسین، پیشین.